i dont know, sorry?

Dziwne pytania. Brak odpowiedzi. Powinnam je znać? Patrzysz na mnie jakbym zjadła Ci kota ( którego zresztą nie masz). Jesteś w szoku. Ja też. Bo chyba coś mnie ominęło. Czuję się jakbym w kluczowym momencie filmu wyszła z kina, wróciła na napisy końcowe i nie wiedziała czy mam się śmiać czy płakać. Więc stoję i patrzę na Ciebie z pod byka, nie mówiąc nic, nie chcąc z siebie zrobić głupka. 

- aha - idealny komentarz. Dalej nie wiem czy to był dramat czy komedia.  

new is better

dzisiaj się zepsułeś

dla mnie

przestałeś istnieć

tak się dzieje

gdy nie działasz

-zgodnie z planem- 

wylądujesz w koszu

nie płaczę

i nie będę

wiedziałam

że to nastąpi

- z czasem -

nie ustaliliśmy kiedy

na niby

zróbmy to

zobaczymy co się stanie

a gdy runie ostatni fundament

podtrzymujący nasze nadzieje w górze

zamienimy to w grę

'na niby'

zróbmy to

zobaczymy czy nasze serca

choć na ułamek sekundy zabiją szybciej

czy też zabiją

siebie nawzajem

zróbmy to
w niedziele

od poniedziałku

zawsze zaczyna się wszystko

od nowa

(np. dietę)

close

nici z tego, poplątane, związane

przez marynarza - wspomnienia

dryfując  podczas sztormu

trzymając się mocno burty - pamiętam

jak morze zachęcało do rejsu

tysiące pasażerów, tona nadziei

statek aż się uginał od ciężaru ich ekscytacji

upojeni przeszłością, przeklęci przez przeznaczenie

utonęli we własnym świecie

rozbitkowie, którzy

zabrani przez morze wspomnień

są

zamknięci
na przyszłość

Chcę czegoś innego

' CHCĘ CZEGOŚ INNEGO DO SZALEŃSTWA

  CHCĘ CZEGOŚ INNEGO OD SZALEŃSTWA

  TŁUMÓW CIĄGNĄCYCH PRZEZ CZAS

  POKOLEŃ SPADAJĄCYCH NA TAŚMĘ

  DNI, PRASĄ ODBIJANYCH DNI

  DNI, DNI, DNI, AŻ MDLI OD

  ZMUSZANIA SWOICH NÓG DO KROKU

  RAŹNEGO POWSZECHNEGO MARSZU DO 

  NIKĄD

  I ŻEBY TO CHOCIAŻ NIE BYŁ BANAŁ

  ŻEBY TEN KRZYK, NIE BYŁ ODBIJANY

  PRASĄ, KRZYK, KRZYK, KRZYK AŻ MDLI

  OD TEGO KRZYKU SAMOWYKLUCZONYCH

  I JA POWTARZAM, I POWTÓRZĘ JESZCZE

  TEN JĘK, KIEDY GŁOWA OD ŚCIANY JAK

  PIŁKA I CZEMU NIE UMIEM GRAĆ, GRA

  MOGŁABY BYĆ NAWET PRZYJEMNA ALE

  NIE JEST'

Wyrzucić śmieci

Ludzie cały czas nadają zamiast odbierać. Świat ogłuchł. Słychać tylko krzyki ekspertów, specy od wszystkiego  - nieznających się na niczym. Nie chce mi się tego słuchać.  Marzę by się od tego odciąć, zbudować dźwiękoszczelną ścianę między mną a tym fałszującym chórem wszechwiedzących. Zostawmy w spokoju sprawy o których nie mamy pojęcia. Ludzi, którzy nas nie dotyczą. Odłóżmy na bok uprzedzenia. Zamknijmy się na plotki. Przestańmy obmacywać cudzą prywatność i wciskać nos tam gdzie najbardziej śmierdzi.

Zajmijmy się sobą.

Ciężka sprawa, choć z pozoru wydaję się prosta. W momencie kiedy własne życie weźmiemy pod lupę nie jest już tak kolorowo. Znajdujemy rzeczy, wady, problemy, które chcieliśmy ukryć, przed innymi ale przede wszystkim przed sobą. Bo łatwiej wszystko zmieść pod dywan, upchać do szafy, schować pod łóżko.

Przemilczeć, zapomnieć, wyrzucić.

To tak nie działa, kiedyś to w końcu do nas wróci. Bajzel, który już dawno mógł zostać przez nas uprzątnięty. Zapach porażki, który został po przegranej z samym sobą cuchnie. A im dłużej nie potrafimy się z tym pogodzić, tym będzie on bardziej intensywny - to tak jak z żywnością, to gdzieś pleśnieje, gnije i psuje nas od środka.

Było minęło, trzeba iść dalej.

Czasu nie cofnę, ale to co się da naprawić zacznę pomału reperować. Niepotrzebne wyrzucę , zamiast rozpamiętywać. Mam 23 lata to chyba najwyższy czas żeby poukładać priorytety.

____

Chyba polubiłam bieganie. Nigdy nie myślałam, że to powiem, napisze, że mi to przez myśl przejdzie!

Wariuje! ( jak kiedykolwiek coś wspomnę, że lubię miód  to mnie zamknijcie w pokoju bez klamek!).

Znowu przez chwilę byłam dobrym człowiekiem!Lokalnym bohaterem! Byłam oddać krew! A co najlepsze : Chcieli moją krew!

(Damon where are you? You can eat me!  My blood is delicious!)

#local #hero #good #job 

angry human

 Chcę mi się :krzyczeć, drzeć, rzucać kamieniami w szyby witryn sklepowych, poprzewracać manekiny ubrane w coś czego w życiu bym nie włożyła, splunąć komuś do kebaba i krzyknąć smacznego, podeptać nowe airmaxy pierwszemu napotkanemu hipsterowi, ukraść wyżebrane pieniądze bezdomnemu i kupić za nie lody i obsmarować nimi ekspedientkę, przejść przez elegancką restaurację w ubłoconych butach, wyrzucić papierek do kosza z napisem 'szkło', przywiązać jakąś blondynkę do latarni i po kolei odrywać jej tips za tipsem, zeżreć hostessie wszystkie produkty gratisowe, iść na duże zakupy i płacić za każdą rzecz osobno(kartą), poskakać po łóżku w castoramię, przebić balony dzieciakom w zoo, złożyć kondolencję parze młodej, śmiać się na dramacie w kinie, mlaskać komuś nad uchem w teatrze, strugać komuś marchewki, krzyczeć do biegaczy' co tak wolno', zabrać czyjeś zamówienie z mac'a  i pomachać mu na do widzenia brudną serwetką krzycząc głośno ' remember, you love it' (...)

jestem wściekła ! 

words fights

Ostatnio dużo się kłócę. (Too much) . To nie jest tak, że szukam na siłę problemów! Nie! W żadnym wypadku! Ja tylko nie  przymrużam już oczu gdy je dostrzegam. Kiedyś częściej machałam na nie ręką. Spokojnie przeczekiwałam niekomfortowe sytuacje, które mogłyby doprowadzić do jakiegokolwiek konfliktu. Unikałam kłótni na wszelkie możliwe sposoby. Odpuszczałam, nie drążyłam, przemilczałam niektóre sprawy( choć niejednokrotnie wiem, ze to ja miałam rację!). Bałam się, ale czego to już nie mam pojęcia. 

Dotarło do mnie ( ostatnio dużo rzeczy sobie uświadamiam :o) że nie warto odpuszczać. Trzeba nauczyć się krzyczeć by wzmocnić siłę swoich argumentów i dobrze bić, na wypadek gdyby były one niewystarczające  :D