Wyrzucić śmieci

Ludzie cały czas nadają zamiast odbierać. Świat ogłuchł. Słychać tylko krzyki ekspertów, specy od wszystkiego  - nieznających się na niczym. Nie chce mi się tego słuchać.  Marzę by się od tego odciąć, zbudować dźwiękoszczelną ścianę między mną a tym fałszującym chórem wszechwiedzących. Zostawmy w spokoju sprawy o których nie mamy pojęcia. Ludzi, którzy nas nie dotyczą. Odłóżmy na bok uprzedzenia. Zamknijmy się na plotki. Przestańmy obmacywać cudzą prywatność i wciskać nos tam gdzie najbardziej śmierdzi.

Zajmijmy się sobą.

Ciężka sprawa, choć z pozoru wydaję się prosta. W momencie kiedy własne życie weźmiemy pod lupę nie jest już tak kolorowo. Znajdujemy rzeczy, wady, problemy, które chcieliśmy ukryć, przed innymi ale przede wszystkim przed sobą. Bo łatwiej wszystko zmieść pod dywan, upchać do szafy, schować pod łóżko.

Przemilczeć, zapomnieć, wyrzucić.

To tak nie działa, kiedyś to w końcu do nas wróci. Bajzel, który już dawno mógł zostać przez nas uprzątnięty. Zapach porażki, który został po przegranej z samym sobą cuchnie. A im dłużej nie potrafimy się z tym pogodzić, tym będzie on bardziej intensywny - to tak jak z żywnością, to gdzieś pleśnieje, gnije i psuje nas od środka.

Było minęło, trzeba iść dalej.

Czasu nie cofnę, ale to co się da naprawić zacznę pomału reperować. Niepotrzebne wyrzucę , zamiast rozpamiętywać. Mam 23 lata to chyba najwyższy czas żeby poukładać priorytety.

____

Chyba polubiłam bieganie. Nigdy nie myślałam, że to powiem, napisze, że mi to przez myśl przejdzie!

Wariuje! ( jak kiedykolwiek coś wspomnę, że lubię miód  to mnie zamknijcie w pokoju bez klamek!).

Znowu przez chwilę byłam dobrym człowiekiem!Lokalnym bohaterem! Byłam oddać krew! A co najlepsze : Chcieli moją krew!

(Damon where are you? You can eat me!  My blood is delicious!)

#local #hero #good #job