poniedziałek, 13 października 2014

close



nici z tego, poplątane, związane
przez marynarza - wspomnienia
dryfując  podczas sztormu
trzymając się mocno burty - pamiętam
jak morze zachęcało do rejsu

tysiące pasażerów, tona nadziei
statek aż się uginał od ciężaru ich ekscytacji
upojeni przeszłością, przeklęci przez przeznaczenie
utonęli we własnym świecie

rozbitkowie, którzy
zabrani przez morze wspomnień
zamknięci
na przyszłość



2 komentarze:

Sabina Milewska pisze...

tak! na przeszłość nie mamy wpływu, musimy odciąć się i zabrać za ogarnianie teraźniejszości i przyszłości ;)
podoba mi się wers o ciężarze ekscytatcji
zresztą nie tylko on :d

Sabina Milewska pisze...

napisałam komentarz ale mi rozłączyło neta wiec nie wiem, czy się dodał czy nie ;c
pisałam, że się zgadzam, że musimy odciąc się od przeszłości na która nie mamy już wpływu i zabrać się za ogarnianie przyszłości i terażniejszości ;) bardzo fajny wers o ciężarze ekscytacji

Prześlij komentarz